De familiesite Beijen/Beyen
door Laurens Beijen
De voorpagina
Het inhoudsoverzicht
De volgende pagina
De vorige pagina
De voornamenlijst
De fotogalerij
Zoeken op deze website
Reacties of vragen

Losse eindjes

Hendrik Beijen uit Duisburg en zijn familie

Hendrik, uit Duitsland naar 's-Hertogenbosch

Een zekere Hendrik Beijen, die geboren was in de buurt van Duisburg, trouwde in mei 1750 in een gereformeerde kerk in 's-Hertogenbosch met Helena Verstegen uit Oerle (bij Eindhoven). In het ondertrouwboek staat: Henderik Beijen, j.m., geb. bij Duijsburg met Helena Verstegen, j.d., geb. tot Oerle en bijde woonagtig alhier. De aanduidingen j.m. en j.d. geven aan dat ze niet eerder getrouwd waren geweest.
Over de afkomst van Hendrik is niets met zekerheid bekend. Uit andere bronnen kan worden afgeleid dat hij omstreeks 1720 geboren is en dat zijn ouders later met hem in 's-Hertogenbosch zijn komen wonen. Hendrik was koopman van beroep. Het is niet bekend waar hij in handelde.

De kinderen van Hendrik Beijen

Hendrik Beijen en Helena Verstegen kregen in de periode 1751-1757 vijf kinderen, vier zoons en een dochter. Ze werden alle vijf gedoopt in 's-Hertogenbosch.
Hun oudste zoon Petrus (1751) wordt hierna besproken. De andere kinderen waren Hendricus Jacobus (1752), Catharina Maria (1754), Antoni (1756) en Gerardus (1757). De laatstgenoemde werd onder andere vermeld als koopman en militair. Met zijn vrouw Magdalena van Kroon kreeg hij in 1785 in 's-Hertogenbosch een zoontje Arend, van wie verder niets bekend is.

De latere jaren van Hendrik

Helena Verstegen overleed in 1758, een jaar na de geboorte van haar jongste kind.
Ruim tien jaar later, in 1769, hertrouwde Hendrik met de weduwe Johanna van de Water. Johanna, die veel ouder was dan Hendrik, overleed al na anderhalf jaar.
Hendrik was later actief betrokken bij de Broedergemeente (de Hernhutters). Die groepering wordt ook genoemd op de pagina over Johan Franco I. Het aantal aangeslotenen in 's-Hertogenbosch was te klein om een echte gemeente te kunnen vormen, maar Hendrik correspondeerde veel met de hoofdvestiging in Zeist. Via hem kwam zijn kleinzoon Hendrik Johannes, die op de volgende pagina wordt genoemd, in aanraking met de Hernhutters.
Hendrik overleed in 1805, zo'n 85 jaar oud.

Een huwelijk om het geld
Uit een brief die Hendrik Beijen in 1769 aan een van zijn geloofsgenoten schreef wordt het een en ander duidelijk over de achtergronden van zijn tweede huwelijk.
Na het overlijden van zijn eerste vrouw had hij omstreeks 1763 een vriendschappelijke relatie gekregen met een zekere weduwe Offers, de moeder van een ander lid van de Broedergemeente. Zij wilde graag met hem trouwen, maar hij aarzelde daarover. Zij had acht kinderen en hij vijf. Nadat de geruchten over het mogelijke huwelijk naar buiten waren gekomen, had bovendien een crediteur aan wie Hendrik 4600 gulden schuldig was, het hele bedrag ineens opgeëist. Hij kwam daardoor in grote financiële problemen en moest surséance van betaling aanvragen. Het huwelijk met de weduwe Offers werd op de lange baan geschoven.
In december 1768 was Hendrik in Hoogeloon bij de verdeling van de nalatenschap van Lambert Verstegen, een welgestelde en kinderloos overleden oom van Hendriks eerste vrouw. Hij merkte daar dat diverse vrijers belangstelling hadden voor de weduwe van Verstegen, Johanna van de Water. Hij kreeg toen ook een idee; zoals hij zelf nogal openhartig schreef:
haare penningen konden mij redden.



Na twee dagen van innerlijke worsteling en gebed vroeg Hendrik zijn aangetrouwde tante ten huwelijk. Volgens Hendrik antwoordde zij daarop:
Ik weet hoe wijnig tijd mijn leven nog sal sijn en ben nergens meer om verlegen als om een goed eijnde; geld en goed kunnen mij niet helpen maar vrede en liefde en een goed voorbeeld is mijn verlangen.
Nog geen twee maanden later werd het huwelijk gesloten.

De organist Petrus Beijen

Petrus Beijen, de oudste zoon van Hendrik en Helena, was een begaafd musicus. Hij werd in 1751 geboren in 's-Hertogenbosch.
In 1769, toen hij nog maar 18 jaar was, benoemde het stadsbestuur van Nijmegen hem tot organist van de Broederenkerk en tot plaatsvervangend stads-klokkenist. In 1773 kreeg hij de vererende opdracht om een geschikte bouwer te selecteren voor het nieuwe orgel van de hoofdkerk van Nijmegen, de Grote of Sint Stevenskerk die in gebruik was bij de protestanten. Nadat Petrus in Duitsland een aantal orgels van de Keulse orgelbouwer Ludwig König had onderzocht, adviseerde hij het stadsbestuur om de opdracht aan König te geven. Zijn advies werd gevolgd, en dat leidde tot een in alle opzichten prachtig orgel, dat nog steeds bestaat. Het is hiernaast afgebeeld (bron: Wikipedia).
Petrus Beijen werd in 1777 mede-organist en in 1780 hoofd-organist van de Sint Stevenskerk.

Petrus trouwde in 1779 met Cornelia Johanna van Dalen. Zij kregen vijf kinderen, van wie er vier op jonge leeftijd overleden. Cornelia overleed zelf in 1783, net als drie van de vier jong overleden kinderen. Zij waren waarschijnlijk het slachtoffer van een grote dysenterie-epidemie die in 1783 in Nijmegen heerste.
In 1785 hertrouwde Petrus Beijen met Anna Sibilla van Kroon. Zij overleed een jaar later in het kraambed. Het uit dit huwelijk geboren kind overleed enkele weken daarna.
In 1787 trouwde Petrus voor de derde keer, nu met Aletta Saltet. Ook dit huwelijk duurde niet lang, maar dat kwam deze keer doordat Petrus zelf overleed: in 1790, terwijl hij nog maar 39 jaar oud was.

Het enige kind van Petrus Beijen dat volwassen werd, was zijn oudste zoon Hendrik Johannes Beijen, die waarschijnlijk Johan werd genoemd. Hij is de hoofdpersoon van de volgende pagina: Johan Beijen, lid van de Broedergemeente.

   De volgende pagina

De voorpagina
Het inhoudsoverzicht

De bovenkant van de pagina
Zoeken op deze website

Reacties of vragen